Als het sneeuwt wordt de wereld om je heen getransformeerd in een witte deken. Een verandering die je aan ziet komen als je het nieuws gisteren gekeken hebt en waarvan je weet hoe het er uit gaat zien, maar als je opstaat en het gordijn opzij schuift (of oprolt) en naar buiten kijkt en je toch op de een of andere manier betoverd raakt door het aangezicht dat je ogen binnenstraalt.
Het wonderbaarlijke aan sneeuw is gewoon dat ik water niet zo vaak in deze vorm zie. Als mensen in Alaska naar buiten lopen denken ze echt niet: “Hmmm, vanavond even een sneeuwballengevecht houden”
Is het het witte dat mij intrigeert? De wereld om ons heen is ten slotte voor het grootste gedeelte groen en grijs. Ja, het is iets sentimenteels dat het in mij losmaakt denk ik. Dat sneeuw met emoties in verband staat. En waarom ook niet? Bijna alles wat we zien beïnvloed onze gemoedstoestand. Een film die we zien, een gebeurtenis die we niet zien aankomen. Mensen kunnen lange tijd in shock zijn door dingen die ze alleen maar gezien hebben.
Wat ik niet snap zijn al die kerstliedjes over sneeuw. In Nederland sneeuwt het meestal niet eens met kerst. Sterker nog, onze laatste witte kerst was in 1981. Net alsof kerst over sneeuw gaat? In september sneeuwt het niet eens in Bethlehem, ik neem aan dat 2013 jaar geleden niet anders was. Maar het klinkt wel leuk, en nu klinkt het gewoon nog beter!
In de Bijbel staat dat de zonden van Israël witter dan sneeuw zullen worden. Is dat niet een beetje overkill en buiten mijn spectrum of denkwereld? Bovendien is dat ongeveer het enige lichtpuntje in die hele tekst van Jesaja, maar toch wordt het regelmatig als stokpaardje gebruikt in preken over genade, hoewel het hier eigenlijk bijna een tegenprestatie lijkt voor een ommekeer in gedrag. En dat terwijl genade in de (mijn) kerk praktisch als “gratis” wordt aangeprezen. Er staat sowieso opvallend weinig sneeuw in de Bijbel en dan ook nog eens voornamelijk in vergelijkingen als “witter dan sneeuw” en hoe God alles in zijn hand heeft en dus bepaalt wanneer het sneeuwt.
Ik ben blij dat God het heeft laten sneeuwen. Het is goed als je wakker wordt in een witte wereld. Een gemoedstoestandsswitch die je wellicht nodig had. En dan heb je ten minste een goeie reden om liedjes als “Winter Wonderland” te draaien. En dromen van een witte kerst kunnen we allemaal dan weer een stukje beter. En een goed sneeuwballengevecht is natuurlijk nooit weg xD — By the way: Jazeker, we hadden lol!
Witter dan sneeuw hea?!
Ten eerste: mooi artikel Meindert. Lekker kort en weinig diepgang, daar houd ik van!
Nu over het artikel. Je kan zeggen wat je wilt, maar ‘witte’ sneeuw is toch een relatief begrip. En het is aan jezelf om hier een standaard aan te verbinden. Een ‘witte’ wereld bij het wakker worden is zeker een mooi begin. Maar we moeten ons ook afvragen een mooi begin van wat…
Witte sneeuw geeft mensen het idee dat er een mooie dag zit aan te komen. De sneeuw is dan nog wit, wat inhoudt dat het nog zo lekker vers is en dat men hierop kan lopen en fietsen zonder dat men op de smoel gaat. Na de witte sneeuw, meestal zo’n twintig minuutjes nadat de hele gemeenschap de sneeuw heeft opgemerkt, komt de lelijke grijze aangedrukte sneeuw onder de voeten des mensen. En op dit punt zijn wij verplicht onszelf af te vragen of de witte wereld om ons heen het begin is van een mooie nieuwe dag, of het begin van een dag vol ellende, pijn, haat en afschuw. (min of meer)
Ik denk ook dat dit de reden is waarom er zo weinig sneeuw beschreven staat in het boek der boeken. Witte sneeuw staat voor mooi, lekker en sexy. Grijze sneeuw staat voor gruwel, lelijk en zure kots. Sneeuw zou in de bijbel kunnen zorgen voor verwarring. En dat is natuurlijk niet de bedoeling, er is er al genoeg verwarring over/in de bijbel. Dus duidelijkheid over sneeuw in de bijbel is best wel fijn, dan kan de kerk hier in ieder geval geen meningsverschil meer over hebben.
Of… misschien hadden ze toen nog geen sneeuw! Ik heb in de bijbel nog geen enkele keer gelezen dat het vroor. En we weten allemaal dat voor sneeuw een temperatuur onder nul nodig is. Het is aannemelijk dat sneeuw eerst in de bijbel stond als vergelijkend middel en dat God het naar aanleiding van die vergelijkingen de temperatuur omlaag heeft gegooid en het heeft laten sneeuwen in de ‘na-bijbelse’ tijd. We kunnen dus aannemen dat God het heeft laten sneeuwen ómdat het in de bijbel staat. Zou het nooit sneeuwen dan zouden de mensen ook geen beeld kunnen vormen van wat er dan bedoelt zou kunnen worden met witter dan sneeuw!
Misschien toch een beetje verwarring? ↓
Ten slotte wil ik nog heel even ingaan op het relatieve van ‘witter’ in de Jesajaanse ‘witter dan sneeuw’. Als ik vertrouw op mijn Bijbelkennis kan ik met zekerheid zeggen dat er in een tekst in openbaringen staat: “Maar nu u lauw bent in plaats van warm of koud, zal ik u uitspuwen.” Nu wordt eerdergenoemde sneeuw na het maagdelijk wit op een gegeven moment toch echt gruwelijk grijs. En wanneer ik denk aan grijze sneeuw denk ik aan lauw; het is niet helemaal wit, maar het is ook niet helemaal ontdooit. Israel heeft toch mazzel dat hun zonden vergeleken worden met sneeuw, zo mogen zij op z’n tijd nog even lauw zijn!
Jaap G
Zo, twee zeer interessante beschouwingkjes over het fenomeen ‘sneeuw’. Het doet mijn hart oplichten in deze donkere tijden!
Jaaps comment is best wel hilarisch, al staat er een aantal belachelijke hypotheses en beweringen in:
1. Sneeuw is niet grijs. Wat jij, Jaap, grijze sneeuw noemt, is een mengsel van witte sneeuw met een heleboel andere troep, maaar sneeuw is altijd wit. De vergelijking ‘witter dan sneeuw’ gaat dus wel degelijk op, als zijnde ‘heel erg wit’
Daarnaast zal men in Israel bij sneeuw zeker niet aan vieze grijze troep gedacht hebben. Veel meer mensen leefden immers buiten de steden, en daar waren de uitgestrekte velden, waar sneeuw wel de kans had om als een maagdelijk wit deken te blijven liggen;-)
jouw hoopvolle uitspraak, dat je af en toe best eens een beetje lauw mag zijn, gaat dus sowieso niet op!
2. Op je uitspraak dat ze toen misschien helemaal nog geen sneeuw hadden, zal ik maar niet te uitgebreid reageren. je snapt zelf ook wel, dat het bullshit is, toch?;p
Goed, eigenlijk slaat je stuk dus als een tang op een varken, maar terecht stel je wel een interessante vraag aan meindert-jan. Hij ziet het aanschouwen van een deken van sneeuw over de wereld dus als een goed begin van de dag, maar wat zit daar nou achter? zoals je namelijk ook zeer treffend weet te omschrijven, is het zo dat sneeuw eigenlijk meer een last is voor ons nederlanders. files, falend treinverkeer, op-je-bek-gaan-met-de-fiets-omdat-het-zo-glad-is-en-er-een-gebroken-heup-aan-overhouden-omdat-je-oud-en-broos-bent weegt mijns inziens toch eigenlijk veel zwaarder dan een incidenteel sneeuwballengevechtje?
Misschien is het dus wel interessant om erachter te komen wat je zo blij maakt mj. is het het je kunnen verkneukelen over al het leed wat nog komen gaat de komende dag? nee toch? Vertel eens, wat is dat, nostalgische gevoel wat je omschrijft?
Ten slotte, waarom is het vreemd dat er er kerstliedjes over sneeuw zijn? de helft van alle kerstliedjes zijn niet religieus, er zijn ook liefdeskerstliedjes(All I Want For Christmas…) en andersoortige kerstliedjes, en in amerika sneeuwt het natuurlijk wel een stuk vaker, dus waarom zou dat bijzonder zijn? Daarnaast weet ik niet wat de kans op sneeuwval in Bethlehem in September te maken heeft met de kans op sneeuwval in bethelehem met de kerst?
Nou ja, geeft niet.
Al dit getheoretiseer over sneeuw…laten we er gewoon van genieten door ernaar te kijken ipv erdoor heen te moeten gaan;)
Thomas P
Tja ik moet eerlijk toegeven dat mijn mening over sneeuw lichtelijk is gewijzigd nadat ik een paar keer redelijk wat moeite had er door heen te ploegen, om een of andere bestemming bereiken.
Ook is werken in de sneeuw iets wat je niet graag iemand toewenst, en vooral mezelf niet. Maar ondanks dat is het ‘leuke’ aspect van sneeuw toch wel nog steeds sterk aanwezig. Misschien zijn het de sneeuwballengevechten, de sneeuwpoppen, of het nostalgisch sleetje rijden. Maar het intens verkneukelen doe ik toch meestal om het binnen zitten inderdaad naar vallende sneeuw en het magic winter wonderland kunnen kijken. Genietend van het feit dat je een dak boven je hoofd hebt, en inderdaad niet naar buiten hoeft. Maar zelfs tijdens mijn werk kan ik best een beetje genieten van het banjeren door de sneeuw 🙂
Kerstliedjes over sneeuw vind ik persoonlijk ook wel leuker dan sommige andere. Maar ze hebben gewoon niks met kerst te maken, dat was meer het punt wat ik probeerde te maken. Met die opmerking over september, wou ik meer mijn teleurstelling geven over de kerstening van het christendom. In mijn opinie zou het gewoon beter zijn geweest als ze de feestdagen nog een beetje correct in het jaar zouden plaatsen.
Thx voor jullie comments anywho.